In de HP/DeTijd van afgelopen vrijdag stond een fraai artikel over Twitter waarin behalve Maxime Verhagen ook ondergetekende werd opgevoerd als iemand die “digitaal kwettert”.
Journalist Ralf Groothuizen vroeg mij naar de achtergrond van Twitter, naar de Nederlandse Twitterati en wat ik van Maxime Verhagen vond. Hij heeft er een mooi stuk van gemaakt, hoewel ik me niet helemaal kon vinden in de uiteindelijke tekst. Maar goed.
Als de HP/DeTijd heb gemist of als je liever pixels leest, heb hieronder de essentie nog even samengevat:
@maxime
Wat ik van Maxime Verhagen op Twitter vind? Fantastisch. Die man is zo in mijn aanzien gestegen. Grappig hoe een beeld van een politicus kan kantelen.
Dat hij is gaan twitteren buiten campagnetijd pleit voor hem. We herinneren ons nog de Hyves-actie van JP en de Podcast van Wouter Bos. Dat leek op serieuze inzet van social media, maar was voornamelijk opportunisme in een tijd dat alle middelen waren geoorloofd. Je ziet ook dat hun inzet na de verkiezingen tot een digitaal minimum zijn gedaald.
Verhagen twittert lekker in zijn tempo. Hij laat zich niet gek maken door moeilijke vragen en antwoordt waar nodig. Zijn tweets zijn persoonlijk, soms humoristisch en heel soms -als het heel druk is- van zijn campagneteam.
Verschil met email?
Een vraag die vaak terugkomt is over verschil met email. Je kunt toch ook kleine boodschapjes naar je vrienden mailen? Maar gaat het niet om.
Je ziet ook dat de jeugd bijna niet mailt. Zij willen alles realtime, dus het is SMS of MSN Messenger. Daarbij is e-mail “just another inbox”. Zeker in het bedrijfsleven is emailen niet vrijblijvend, het is een to do-list in vermomming.
Twitter niet. Twitter is vrijblijvend. De mooiste vergelijking die ik heb gehoord was van Stephan Fellinger.
Hij zei: Twitter is gewoon een sushibar. De hele dag komen er lekkere hapjes voorbij en af en toe pak je ‘ns wat. Niks moet.
De maand offline
Hoe was dat dan in de maand dat je offline was, wilde Ralf weten. Wel, ik had niet gedacht dat ik Twitter zou missen, maar dat was dus juist wel zo. De lol, de weetjes en de inspiratie.
Het is toch een heel lekker platform (met name door de mensen die het gebruiken) dat ik in december enorm heb gemist. Het eerste dat ik dan ook deed toen ik weer online was, was “hallo” zeggen op Twitter.