Geen Internet is de hype

Er was een tijd waarin het nieuws was als iets of iemand online ging. Zo was er in het jaar 2000 de dot-com guy die probeerde een heel jaar lang binnen te blijven. Hij wilde aantonen dat je dankzij computer, internet en e-commerce prima in je dagelijkse behoeften kon voorzien.

Maar nu in 2009 lijkt het eerder nieuws als iets niet meer is aangesloten op internet. Je kent waarschijnlijk al mijn eigen experiment van eind vorig jaar, waarin ik mezelf een maand lang afsloot van internet. Afgelopen tijd vielen drie andere nieuwsberichten mij op:

1. Franse straf: een jaar zonder internet

Allereerst een artikel in het NRC waarin staat dat het illegaal downloaden van films, muziek en software  in Frankrijk voortaan een stuk strenger bestraft. Het Franse parlement besloot dat illegale downloaders na twee waarschuwingen een jaar lang zullen worden afgesloten van hun internetverbinding …

2. Boeren zonder internet

Via vriend Co Scholte werd ik gewezen op een soort kruising tussen “40 dagen zonder sex”, “boer zoekt vrouw” en mijn maand offline”. Door een fout van Orange kwam een groep boeren zonder internet te zitten. En toen bleek hoe zeer ze afhankelijk waren van het web:

Dieren kunnen niet meer worden aan- en afgevoerd en de inseminaties niet meer geregistreerd. We hebben geen toegang meer tot de melkcontrolegegevens en bankzaken doen konden we vergeten. Vergaderingen worden gemist omdat de e-mail niet wordt gelezen. Bellen via het Internet is niet meer mogelijk, zodat de telefoonrekening omhoog schiet. Juist op het moment dat onze kinderen met een uitwisseling in Duitsland zitten

(…)

Nu gaan we af en toe naar vrienden om de hoogstnodige internetzaken te regelen. Dat doet me denken aan precies vijftig jaar geleden. Mijn grootvader was de eerste in het dorp die een televisie had. Toen hij overleed erfden wij die en op woensdagmiddag zat de huiskamer vol vriendjes en vriendinnetjes die met spanning wachtten tot de omroepster, tante Hannie heette ze, het kinderprogramma aankondigde. We schrijven 1959.

Lees hier het hele artikel.

3. Leven zonder e-mail

Matthijs van den Broek wees mij op een prachtig stuk van Luis Suarez die probeert te leven zonder e-mail.

To start with, I have already started it. I am already on Week 1 of what I have decided to now call “A World Without Email”. Yes, indeed, I think it is possible to work on a corporate environment without email and this is the year I’m going to prove it once again!

Notice though that, once more, I am not saying email is dead (For me anyway); what I am just saying is that I am going to continue progressing further on my move to stop using email and use social software instead as my primary means of connecting, sharing my knowledge and collaborating with others.

Iets in mij zegt dat we nog veel meer voorbeelden gaan tegenkomen van mensen die stilstaan bij hun eigen digitale lifestyle.