Vorige week gaf ik een gastcollege op de Universiteit van Amsterdam. Op uitnodiging van Anna Snel heb ik een ochtend gesproken over de digitalisering van onze cultuur en de gevolgen daarvan op (intermenselijke) communicatie.
De studenten waren opvallend goed op de hoogte van de thema’s informatieverslaving en information-overload. Helemaal fantastisch vond ik het experiment dat Dennis, Bram en Paul (foto) hadden gedaan. In navolging van mijn maand offline, hebben zij een week ‘zonder informatie geleefd’.
In dit filmpje delen zij hun ervaringen van deze week. De meest opvallende punten:
- opvallend dat in bijna élke kamer wel een computer of televisie staat
- iedereen, maar dan ook iedereen heeft een mobiel
- informatie is overal te vinden en niet te negeren
- drang naar informatie zit in kleine dingen (even googlen / even zoeken / checken / mail)
- informatieverslaving blijkt een drang naar instant bevrediging te zijn, zodat je weer verder kan
- op zoek naar `de verrijking´; die zit waarschijnlijk in efficiency van informatiebevrediging á la TomTom, of een treinschema op je mobiel
- meer efficiency betekent overigens niet meer vrije tijd; de tijd blijft hetzelfde
- scrabbelen wordt zwaar overschat
- een voetbalwedstrijd kun je ook volgen door naar de buren te luisteren
Bram, bedankt voor de droogkomische maar zeker ook filosofische slotconclusies!
Jim,
Ik vind dat je zo langzamerhand wel makkelijk over verslaving aan het praten bent. Als een mens drie keer per dag behoefte aan eten heeft is ie niet eetverslaafd, als een mens behoefte aan informatie heeft is ie niet informatieverslaafd waar het Jellinek hem aan moet helpen. Ik denk dat de behoefte aan informatie bij de mens hoort per default. Oftewel: behoefte en verslaving zijn niet hetzelfde.
Erwin
Hi Erwin,
Don’t shoot the messenger 🙂 In het artikel herhaal ik alleen wat de studenten van de UVA hebben besproken of ontdekt.
Natuurlijk heb je gelijk dat behoeftebevrediging en verslaving niet hetzelfde zijn. Maar volgens mij heeft Bram daar juist iets heel slims over gezegd (aan het einde van zijn filmpje):
– we zijn niet verslaafd aan de informatie
– we zijn verslaafd aan de verrijking
Als voorbeeld geeft hij dat hij niet naar een film kan kijken zonder even op IMDB te checken of de film de moeite waard zal zijn. Het verrijkt dus zijn leven.
Ook stelt hij dat we verslaafd zijn aan efficiency. De informatie van de NS is alles behalve verslavend, maar het feit dat je op elk gewenst ogenblik kan weten hoe laat je trein zal vertrekken, maakt die informatie onmisbaar.
En als informatie onmisbaar wordt, is de lijn tussen verslaving en behoeftebevrediging weer iets dunner geworden!
Leuk filmpje en experiment!
Pingback: Jim Stolze » Kan je nog zonder Google?