Innovatie onder glas

Vorige week was ik even terug in het Westland. Als resultaat van de liefde tussen een kassenbouwer en tuindersdochter heb ik al van jongs af kunnen zien hoe hard er in de glazen stad wordt gewerkt. Van ‘s-ochtends vroeg tot ’s-avonds laat zijn Westlanders in de weer om de wereld te voorzien van de mooiste bloemen, planten, groente en fruit.

Van dichtbij heb ik meegemaakt hoe de tuinders ‘stuck in the middle’ kwamen te zitten. Uiteindelijk word je beperkt door het aantal vierkante meters, aantal uren zonlicht en het aantal manuren waarmee je kunt produceren. Tegelijkertijd begonnen aan de vraagkant de wetten van de markt steeds zwaarder te wegen. Het veilingmechanisme forceerde de glastuinbouw in een race naar beneden, waar alleen de prijs per hoeveelheid van belang leek.

Tenminste, dat was mijn beeld toen ik een aantal jaar geleden het Westland verliet. Maar toen ik afgelopen vrijdag even terugkeer de voor het jaarevenement van de regio, maakte ik kennis met het nieuwe gezicht van het Westland. Daar waar vroeger meterstanden op bierviltjes werden genoteerd, werd nu gesproken over data-gedreven tuinbouw. Zoals het bedrijf Gearbox dat computer-vision-software gebruikt om beelden uit de kas te vertalen naar bruikbare data. Vroeger werd alleen gekeken naar het eindresultaat, maar dankzij hun oplossing kun je ook zien hóe de plant groeit.

Of wat te denken van een autonome kas?

Een team van AgroEnergy en Delphy gooide dit jaar hoge ogen bij  de ‘Autonomous Greenhouse Challenge’, een internationale wedstrijd die werd georganiseerd door Wageningen Universteit en het Chinese Tencent. Hun team (ingeschreven als The Croperators) is het enige volledige Nederlandse team dat meedoet. Ze gingen de strijd aan met nota beneMicrosoft en Intel! De opdracht: ontwikkel een oplossing waarmee je een kas met komkommers op afstand aanstuurt, zodat deze de hoogste opbrengst heeft, met de laagste energiekosten. De Nederlanders werden uiteindelijk  derde!.

Een van de grootste uitdagingen bij het digitaliseren vaneen sector is de eilandjes mentaliteit (‘iedereen zou zijn data moeten delen, behalve ik’). Ik zag presentaties van twee initiatieven die proberen hier eenbrug te bouwen: LetsGrow en de Hillenraad Data Refinery. Beide partijen helpen bedrijven om hun data op een gecontroleerde manier te delen, in de hoop qua digitalisering te gaan van overzicht naar inzicht.

DNA

Tot slot was er één woord dat werkelijk door de hele zaal gonsde: DNA. Een aantal deelnemers was recentelijk bij het Vers+ Diner geweest.Zij hadden een deel van hun persoonlijk DNA afgestaan waarmee het Rotterdamse bedrijf Omnigen kon uitzoeken wat per deelnemer het meest geschikte voedsel was.Ook werd gekeken welke producten (zoals bijvoorbeeld foliumzuur) makkelijker of moeilijker per persoon worden opgenomen. Ondernemer Rob Baan was een van de aanwezigen bij dat DNA-diner: ‘Niet alleen mensen verschillen. Ook de ene tomaat is de andere niet. Er is een enorm verschil aan inhoudstoffen per product.’

Dat is pas écht data-gedreven tuinbouw: de planten zo vormgeven dat ze aansluiten bij specifieke wensen, specifieke diëten. Lezers van mijn blog weten dat zoiets door middel van CRISPR / CAS9 al mogelijk is. Wetgeving op EU-niveau moet nog aangepast worden, maar dat zal uiteindelijk gaan gebeuren.

In de tussentijd dromen ze in het Westland alvast van een eigen tuinbouw universiteit. Samen met Delft werken aan tomaat plukkende robots.En samen met Wageningen een nieuwe generatie tuinders opleiden. Komt u binnenkort ook eens kijken? Crispr, kom in de kas!

Filed Under: columns Tagged With: , , , ,